ಚುಕ್ಕಿಗಳ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬನ್ನಿ

                                                   ರವಿ ತನ್ನ ಪಯಣ ಮುಗಿಸಿ ಪಡುವಣಕ್ಕೆ ಜಾರಿ ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಬೆಳಕಿನ (twilight) ಸಮಯ.ಮೊದಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆ ಒಂಟಿ ನಕ್ಷತ್ರ (solitary star) ಆಗಸದಿಂದ ಇಣುಕಿ ನೋಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೇನೋ ಒಂದು ಬಗೆಯ ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರೀತಿ, ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಆ ನಕ್ಷತ್ರದ ಮೇಲೆ! ಆ ನಕ್ಷತ್ರ ರಾತ್ರಿಯಾಗುವುದರ ಕುರುಹು, ಹಾಗೆಯೇ ರಾತ್ರಿಯ ನಂತರದ ಮುಂಜಾವಿನ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನೂ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅದೊಂದು ಕವಿಸಮಯ. ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಿಶೆಯ ಮುಸುಕೆಳೆದು ಮಲಗಲು ತಯಾರಿ ನಡೆಸಿತ್ತು. ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಆಗಸವ ದಿಟ್ಟಿಸಬೇಕು ಎಂದುಕೊಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ, ನನ್ನ ಮನದಿಂಗಿತವ ಅರಿತಂತೆ ಕರೆಂಟು ಹೋಯಿತು. street ಬೆಳಕಿನ ಕಾಟವೂ ಇಲ್ಲದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಕ್ಷೀಣ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೊತ್ತ ಆಗಸ. ಕೈಕೊಟ್ಟ ಪವರಿಗೆ Thanks ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ಗ್ಯಾಲರಿಯಲ್ಲಿನ ನನ್ನ ಆರಾಮ ಖುರ್ಚಿಯತ್ತ ನಡೆದಿದ್ದೆ.



ಕಾಲು ಚಾಚಿ ಕುಳಿತ ನಾನು ದೃಷ್ಟಿಹರಿಸಿದ್ದು ಅನಂತ ಆಗಸದತ್ತ. ಮೋಡಗಳಿಲ್ಲದ ನಿರಭ್ರ ಆಗಸವದು. ಅದೆಷ್ಟು ದಿನವಾಗಿತ್ತು ಹೀಗೆ ಈ ಆಗಸವ ಗಮನಿಸದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದೆ. ನೆನಪೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅದ್ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ದೆ ಎನ್ನುವುದು. ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಕಳೆದು ಹೋಗುವ ದಿನಗಳ ಓಘದಲ್ಲಿ ಮರೆತೇ ಹೋಗಿತ್ತು ಈ ಆಕಾಶ ವೀಕ್ಷಣೆ.

ಈ ಸಂಜೆ ಕಳೆದು ರಾತ್ರಿ ಆವರಿಸುವ ಪರಿಯೇ ಅದ್ಭುತ. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಬಾನ ಸೀರೆಗೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಕಸೂತಿಯ ತುಂಬುತ್ತಲೇ ಹೋಗುವ ನಿಶೆ. ಗಾರುಡಿಗನೊಬ್ಬ ಬಾನ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಮುತ್ತು, ವಜ್ರಗಳ ಚೆಲ್ಲಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಒಂದೊಂದೇ ಚುಕ್ಕಿಗಳು ಪೈಪೋಟಿಗೆ ಬಿದ್ದಂತೆ ಕಾಣಿಸತೊಡಗಿದವು. ramp walk ಮಾಡುವ ಥಳಕು ಬಳುಕಿನ modelಗಳು ನೆನಪಾಗಬೇಕು ಅದೆಷ್ಟೋ ದೂರದಿಂದ ಮಿನುಗುವ ಈ ಚುಕ್ಕಿಗಳ ಕಂಡರೆ. !

ನನ್ನಿಷ್ಟದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನವೂ ಒಂದು. ಸೂರ್ಯನೂ ಒಂದು ನಕ್ಷತ್ರ, ಎಂದೂ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸತ್ಯಗಳೂ ಗೊತ್ತಿವೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ಕುತೂಹಲವಿದೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ, ತಣ್ಣನೆಯ ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚೂ ಇದೆ ಆ ಜಗತ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ, ಆ ತಾರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ. ಚಂದಿರನ ಶೀತಲ ಕಿರಣದ ನೆರಳಲಿ ಸರಸವಾಡುವ ಚುಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅದಮ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಕೇತದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತವೆ. ನಿಶೆಯ ಸೆರಗಿಡಿದು ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುವ ಚುಕ್ಕಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಚಂದಿರನ ಮೇಲೆ ಅದೇನೋ ಪ್ರೀತಿಯಂತೆ.!ದಿನದಿನವು ನಡೆಯುವ 'ಬಾನ ಜಾತ್ರೆ'. ಏನು ಕೊಳ್ಳುವರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಕೋಟಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಹಾಜರಾತಿಯಂತೂ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ನಕ್ಷತ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಒಂದೊಂದು ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಪ್ರಖರವಾದ ಬೆಂಕಿಯ ಚೆಂಡುಗಳು ಎಂದು ಈ ಮನಸ್ಸು ಒಪ್ಪುವುದೇ ಇಲ್ಲ ನೋಡಿ.! ಅದ್ಯಾರದೋ ಮೂಗುತಿಯ೦ತೆ ಕಾಣುವ, ಅಜ್ಜಿಯ ಕಿವಿಯ ಓಲೆಗಳ ನೆನಪಿಸುವ, ಹುಡುಗಿಯರ ಕಣ್ಣ ಹೊಳಪನ್ನು ನಾಚಿಸುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗೆ 'ಚುಕ್ಕಿ'ಗಳೆಂದೇ ಕರೆಯಬೇಕೆನಿಸುತ್ತದೆ.!



ಈಗ ಆಗಸದೆಡೆಗಿನ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಹಾಗೆ ಇದ್ದರೂ, ಕಾಲದ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಯೋಚನಾ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಏರುಪೇರು. ಇದನ್ನು ಅರಿತ ಮನಸ್ಸು ಹೊಸಯೋಚನೆಗಳ ಮೇಲೊಂದು ಮುಸುಕನ್ನು ಎಳೆದು, ನಿರುಮ್ಮಳವಾದ ಬಾಲ್ಯದ ಯೋಚನಾ ಜಾಡನ್ನು ಹಿಡಿದು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು, ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ..!



ಹೌದು ತಾರೆಗಳ ನೋಡುತ್ತಾ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕನಸುಗಳ ಹೆಣೆದಿದ್ದೆ. ಚಂದಿರನವರೆಗೂ ಉದ್ದದೊಂದು ಏಣಿ ಹಾಕುವ. ಚಂದಿರನ ಮನೆಗೆ ಕನ್ನ ಹಾಕುವ ಅಮೋಘವಾದ ಕನಸು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಚರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಮೂಲಾಗಿತ್ತು.! ಇನ್ನು ಅನ್ಯಗ್ರಹ ಜೀವಿಗಳು ಬರಬಹುದೆಂದು ಅದೆಷ್ಟೋ ರಾತ್ರಿಗಳ ಬಾನಂಗಳವನ್ನು ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ ವೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದೆ, ಹಾರುವ ತಟ್ಟೆಗಳಿಗಾಗಿ ಕಾದಿದ್ದೆ. ಕೊನೆಗೆ ವಾಸ್ತವಗಳ ತಿಳಿದು ಬೇಸರಿಸಿದ್ದೆ. ತಮ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕುಳಿತು ನಕ್ಷತ್ರ ಪುಂಜಗಳ ಗುರುತಿಸಿ ಕೇಕೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ, ಪುಟ್ಟ ವಿಜ್ಞಾನಿಯೆಂದು ಬೀಗಿದ್ದೆ.! ಉರಿದು ಬೀಳುವ ಉಲ್ಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾರೈಕೆಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಚಂದ್ರಗ್ರಹಣವ ನೋಡಲು, 2 ಗಂಟೆಯ ಅಪರಾತ್ರಿಯಲಿ ಎದ್ದು, ಹೊರಗೆ ಹೋಗಲು ಹೆದರಿ, ಪಪ್ಪನ ಎಬ್ಬಿಸಿ ಬೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಪಪ್ಪನಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತೇ ಚಂದ್ರಗ್ರಹಣವ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಬಾಣ ಬಿರುಸುಗಳ ಉಲ್ಕಾಪಾತವ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿಂದ ನೋಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ ಚಂದಿರನ ಬಿಂಬವ ಹಿಡಿದು ಚಂದಿರ ಸಿಕ್ಕಿದಷ್ಟೇ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದೆ. ಪಪ್ಪನ ಹತ್ತಿರ ಹಠ ಮಾಡಿ telescope ಒಂದನ್ನು ತರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಕಲ್ಪನಾ ಚಾವ್ಲ ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಬೂದಿಯಾದಾಗ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೇನೋ ಖುಷಿಯಿತ್ತು ಆ ಕಾಯುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಬೇಸರಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಆ ಕೇಕೆಯ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಗಳಲ್ಲಿ, ಆ ಮುಗುದ ಯೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ನಾವು ಎಲ್ಲವನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಹಂಬಲದ ಭರದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಅಮೂಲ್ಯವಾದದ್ದನ್ನು ಕಳೆದು ಕೊಂಡು ಬಿಡ್ತೇವೆ. ತಿಳುವಳಿಕೆ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುತ್ತ ಹೋದಂತೆ ಮುಗ್ಧತೆ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಲೇ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಅಲ್ವಾ?



ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗ 'ಮಾಮ'ನಾಗಿದ್ದ ಚಂದಿರ. ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಬಾನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಶಾಲೆಯ ಮಾಸ್ತರನಾಗಿದ್ದ. ಹರೆಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಚಂದಿರ ಪ್ರೇಮಿಯಂತೆ ಭಾಸನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಹುಣ್ಣಿವೆಯ ಹತ್ತಿರದ ದಿನಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಚಂದಿರನ ನೋಡಿದಷ್ಟೂ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆನ್ನುವ ಮನಸ್ಸು. ಒಂದು ಬಗೆಯ possessiveness ಬೇರೆ ಅವನ ಮೇಲೆ!. ಆ ತಾರೆಗಳೆಲ್ಲ ಸವತಿಯರಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಅದೆಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ...!


ಹೀಗೆ ಕನಸುಗಳು, ನೆನಪುಗಳು ಒಂದೇ ಸಮನಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವು. ಎರಡರ ನಡುವೆ ಭೇದವೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಕಳೆದೇ ಹೋಗಿದ್ದೆ ಅಕ್ಷರಶಃ.. ಆ ಬಾನ ತಾರೆಗಳ ನೋಡುತ್ತಾ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ. 'ಬಾನ ಜಾತ್ರೆ'ಗೆ ತಾರೆಗಳು ಸೇರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವು. ತಮ್ಮ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದ "ಅಕ್ಕಾ map ತಗಂಬಾರೆ, ಇದ್ಯಾವ star cluster ಹೇಳೇ ..... " .ಅವನ ಆ ಕೂಗಿಗೆ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದೆ.

ಅರೆರೆ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ನಮ್ಮ ಚಂದಿರ.! ಥಟ್ಟನೆ ನೆನಪಾಗಿದ್ದವನ ಪಡುವಣದ ಅಂಚಲ್ಲಿದ್ದ ಕಂಡೆ.! ಮುಗುಳುನಗೆ ತಂತಾನೇ ಮೂಡಿತ್ತು . ಅವನೂ ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆದು ಬಿಟ್ಟ ನೋಡಿ "ಈಗ ನನ್ನ ನೆನಪಾಯ್ತಾ?" ಎಂದು ..! ಸಪ್ತರ್ಷಿ ಮಂಡಲ (the great bear) ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ತೂಗುತ್ತಿತ್ತು . map ತರಲು ರೂಮಿಗೆ ಹೊರಟೆ. ಮನಸ್ಸು ನೆನಪು- ಕನಸುಗಳ ಸೋನೆಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದಿತ್ತು. ಮಧುರಾನುಭೂತಿಯ ಹೊಸ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿದ್ದೆ.


ಗೆಳೆಯರೇ,  ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೇ ಯೋಚಿಸಲು ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಈ ಧಾವಂತದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಒಂದು week endನ ಸಂಜೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬನ್ನಿ.ನಿಮ್ಮದೇ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿ. ನಿಮಗೆ ನಿಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ನೆನಪಾದೀತು, ಹಳೆಯ ಮುಗುದ ಕನಸುಗಳು ನೆನಪಾಗಿ ತುಂಟ ನಗೆಯೊಂದು ತುಟಿಯಂಚಲಿ ಮೂಡಬಹುದು,ಯಾರದೋ ನೆನಪು ಧಿಗ್ಗನೆ ಎದ್ದು ಬಂದು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮಸುಕಾಗಬಹುದು. ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲಿಳಿದ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯಲ್ಲಿ ಚುಕ್ಕಿಯೊಂದು ಪ್ರತಿಬಿಂಬವ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಂತೆ ಅನಿಸಬಹುದು. ಜಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸಿ ಭೂಮಿಗಿಳಿದು ಬಂದಾಗ ನಿಮ್ಮ ಬೇಸರದ ಭಾವವೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಮುಗುಳ್ನಗೆಯೊಂದು ಮೂಡದಿದ್ದರೆ ಆಗ ಹೇಳಿ ..!