ಎರಡು ಧ್ರುವ.

ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಒಂದು ಸರಳ ಕಥೆ ಮನಸಿನಲ್ಲಿತ್ತು.  ಓದಿ ಹೇಗಿದೆ ಹೇಳಿ :

ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಇದ್ದದ್ದೇ ಹಾಗೆ. ಅವನು ಉತ್ತರ ಧ್ರುವವಾದರೆ. ಅವಳು ದಕ್ಷಿಣ. ಅವಳು ಬಾಯಿಬಡುಕಿ ಇಡೀದಿನ ವಟವಟ ಅನ್ನುತ್ತಲೇ ಇರುವವಳಾದರೆ, ಅವನು ಮೌನಿ. ಅವನು ಅಂತರ್ಮುಖಿ, ಅವಳು ಬಹಿರ್ಮುಖಿ. ಅವಳು ಚಂಚಲೆ, ಹುಡುಗಾಟದ ಹುಡುಗಿ ಅವನು ಪ್ರಬುದ್ಧ, ಗಂಭೀರ ಹುಡುಗ...! ತದ್ವಿರುದ್ಧ ಸ್ವಭಾವ.

ಅವರಿಬ್ಬರ ಭೇಟಿ ಆದದ್ದೇ ಅಚಾನಕ್ ಆಗಿ. ಹುಡುಗಿಯರೆಂದರೆ ಮಾರು ದೂರ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗ,ಸಮುದ್ರದದ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾದ ತೋಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಮಾತನಾಡಿಸಿದ್ದ.. ಹಾಗೆ ದಡದತ್ತ ನಡೆದು ಬಂದ ಹುಡುಗಿ ಪಟಪಟನೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಳು. ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರ ಆತ್ಮೀಯತೆಯಲ್ಲಿ.ವಾಚಾಳಿ ಹುಡುಗಿಯ ಮಾತಿನ ಮೋಡಿಗೆ,ತೋರಿದ ಆತ್ಮೀಯತೆಗೆ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದ ಹುಡುಗ. .! ಅವಳು ಮಾತನಾಡಿದ ಪರಿಗೆ ನಕ್ಕಿದ್ದ, ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಮನದುಂಬಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರಿಳಿಯುವಷ್ಟು..! ಅದೇನೋ ಆಕರ್ಷಣೆಯಿತ್ತು ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಮುಗ್ಧ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಆ ಅಮಾಯಕ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ.


ಅಂದು ಸಮುದ್ರತೀರ ಬಿಡುವಾಗ ಉಳಿದದ್ದು, ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಪಾದಗಳಿಗಂಟಿದ ಮರಳಿನ ಕಣಗಳು, ಜೊತೆಗೆ ಹುಡುಗನ ಮನದಲ್ಲಿ ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆ ಕಳೆದ ನೆನಪು.!ಇಬ್ಬರ ಹವ್ಯಾಸಗಳು ಒಂದೇ. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ನಿಸರ್ಗ, ಮಳೆ,ಬೆಳದಿಂಗಳು,ಸಂಗೀತ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಂದರೆ ಇಷ್ಟ. ಹವ್ಯಾಸಗಳು ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಹತ್ತಿರ ತಂದಿದ್ದವು.


ಅವನಿಗೆ ಕೇಳುಗರು ಇಹ ಮರೆಯುವಂತೆ ಕೊಳಲು ನುಡಿಸುವುದು ಗೊತ್ತು. ಅವಳಿಗೆ ಹೃದಯ ಕರಗುವಂತೆ ಹಾಡುವುದು ಗೊತ್ತು. ಇಡೀ ದಿನ ಮಾತಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಹುಡುಗಿ ಹಾಡಿದಳೆಂದರೆ,ಮೋಡವೂ ಕರಗಿ ಮಳೆ ಸುರಿಯಬೇಕು.


ದಿನಗಳೆದಂತೆ ಸ್ನೇಹ ಗಾಢವಾಗುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು. ವಾರದ ಕೊನೆಯ ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಹಾಡು, ಇವಳ ಮಾತು, ಅವನ ಕೊಳಲ ಗಾನ ಇವಿಷ್ಟೇ ಅವರ ಪ್ರಪಂಚ. ಹುಡುಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಹೋದರೆ ಹುಡುಗ ಮನದುಂಬಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅದೇ ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳು,ಹಸಿ ಮರಳು. ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳು, ನಗು, ನೋಟ ಎಲ್ಲ ಇಷ್ಟ ಅವನಿಗೆ. ಇವನ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತ ಸಾಗುವ ರೀತಿಗೆ ಶರಣಾಗಿದ್ದ. ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಿದ್ದ .ಮೌನಿ ಹುಡುಗ ಅವಳ ಧ್ಯಾನಿಯಾಗುತ್ತ ಹೋದ. ಅವಳಿಗೂ ಅವನೆಂದರೆ ಇಷ್ಟವೆಂದು ಅವಳ ಕಂಗಳೇ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಬಾಯಿ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ...!


ಅಂದು ಪೌರ್ಣಿಮೆ. ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರ -ಬೆಳದಿಂಗಳು. ಅವನ ಜೊತೆ ಅವಳ ಮೊದಲ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಬ್ಬ. ಹುಟ್ಟಿದ ಹಬ್ಬವ ಅದೇ ಸಮುದ್ರ ತಟದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದ. ನಿಶೆಯ ನೀರವವ ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಕರಗಿತ್ತು. ಮುದ್ದು ಹುಡುಗಿಗೆ ಒಂದು ಚಂದದ Teddyಯ ಜೊತೆ ಸಮುದ್ರದ ಚಿಪ್ಪುಗಳ ಹಾರವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದ. ಹುಡುಗಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿದ್ದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಚಂದಿರ ತನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಮೋಡದ ಮರೆಗೆ ಸರಿದಿದ್ದ. ಹುಡುಗ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು "Be happy Dear" ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಡೆದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ.


ಅಲ್ಲಿಂದ ಏನಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹುಡುಗ ಅವಳನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ avoid ಮಾಡತೊಡಗಿದ. ಅವಳ ಯಾವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಉತ್ತರವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅವನ ಬಳಿ. ಕಾಡಿಸಿ ಪೀಡಿಸಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಹುಡುಗ ಹೇಳಿದ್ದಿಷ್ಟೇ " ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಭೂಮಿಯ ಎರಡು ಧ್ರುವಗಳು ಒಂದಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ ಹುಡುಗೀ". ಹುಡುಗಿ ಕಂಗಾಲಾದಳು.ಕಣ್ಣೀರಾದಳು ಕೊನೆಗೆ ಸುಮ್ಮನಾದಳು. ವಾರದ ಕೊನೆಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗದೆ ತಿಂಗಳುಗಳು ಕಳೆದವು.ಕಡಲ ತಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಳಲ ಗಾನವಿಲ್ಲ, ಸಮುದ್ರವೇ ಕಂಗಾಲಾಗುವಂತೆ ಮಾತಾಡುವ ಹುಡುಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಅವಳ ಭಾವಗೀತೆಯೂ ಇಲ್ಲ.


ಹುಡುಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಅವನ ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ ಭೇಟಿ ಮಾಡುವುದೆಂದು. ಮುಂದೆಂದೂ ಸಿಗಲೂ ಬಾರದು ಅವನಿಗೆ. ಅವನು ಕೊಟ್ಟ ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅವನಿಗೇ ಒಪ್ಪಿಸಿ ಬಿಡಬೇಕು. ಕರೆದಳು ಅವನ ಕಡಲ ತಡಿಗೆ "ಕೊಳಲಿನೊಂದಿಗೆ ಬಾ " ಎಂದು. ಮತ್ತದೇ ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿ, ಹಸಿಮರಳು, ಹುಡುಗಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅದೇ teddy,ಅದರ ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಪ್ಪಿನ ಸರ.!


ಹುಡುಗನೂ ಬಂದ. ಅದೇ ಮುಗುಳುನಗೆ. ಹುಡುಗಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ. ಹುಡುಗಿ ಮೌನಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಮೌನವೇ ಮೇಳೈಸಿತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ..! "ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ ಒಮ್ಮೆ ಕೊಳಲ ನುಡಿಸ್ತೀಯಾ?, ಇನ್ಯಾವತ್ತು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಕಣೋ " ಅಂದಳು ಹುಡುಗಿ ಮೌನವ ಮುರಿದು. ಹುಡುಗ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಕೊಳಲಿಗೆ ಉಸಿರು ಕೊಟ್ಟ. ಉಸಿರು ದನಿಯಾಗಿ, ನಾದವಾಗಿ ಹೊಮ್ಮಿತು. ಸಮುದ್ರದ ಭೋರ್ಗರೆತವ ಮೀರಿ..!

ಹುಡುಗ ಕೊಳಲು ಊದುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. "ಒಂದು ಹಾಡು ಹೇಳೇ ಎಂದ ". ಹುಡುಗಿ ಮೌನವಬಿಟ್ಟಳು, ಹಾಡಾದಳು. "ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನನಗೇನಿದೆ .... ... " ಭಾವನೆಗಳ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು ಹಾಡಿದಳು. ಅವಳು ತನ್ಮಯನಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಹುಡುಗ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿದ್ದ. ಬಂದು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿದಾಗಲೇ ಹುಡುಗಿಯು ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದು. ಇಬ್ಬರ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ನೀರು... "ಎಲ್ಲೂ ಹೋಗಬೇಡವೇ, ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾನಿಲ್ಲ ಹುಡುಗೀ .." ಹುಡುಗನೆಂದ. ಹುಡುಗಿ ಮೂಗೊರೆಸುತ್ತ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಿಂಚು ತುಳುಕಿಸುತ್ತ ಎಂದಳು, "ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಭೂಮಿಯ ಎರಡು ಧ್ರುವಗಳಲ್ಲ ಹುಡುಗ, ಆಯಸ್ಕಾಂತದ ಎರಡು ವಿರುದ್ಧ ಧ್ರುವಗಳು..! "ಹುಡುಗ ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟ ಅದೇ ಅವನ ಹಳೆ ಸ್ಟೈಲಿನಲ್ಲಿ. .! ಬಾನಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರ ನಗುತ್ತಿದ್ದ. ಮರಳಲ್ಲಿ ತಣ್ಣಗೆ ಕುಳಿತ ಕೊಳಲಿನ ಕಡೆ ನೋಡಿ, ಚುಕ್ಕಿಯೊಂದು ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿತು ... !